Pan Ambroży Zaprasza Na Seans

PAN AMBROŻY ZAPRASZA NA SEANS

Zapraszamy do udziału w imprezach, organizowanych w ramach Charytatywnego Festiwalu Filmów Animowanych PAN AMBROŻY ZAPRASZA NA SEANS.

Dzieciaki z klas 3 zachęcamy również do rozwiązania testu Bajkowy pociąg do… wiedzy.

Każdy poprawnie rozwiązany test, to 10 złotych dla Zuzi Mikody.

Zgłoszenia: bajkowypociagdowiedzy@o2.pl

Filmowe adaptacje - Jan Brzechwa

PAN AMBROŻY ZAPRASZA NA SEANS

Jan Brzechwa - adwokat, autor wierszy dla dzieci, satyrycznych tekstów dla dorosłych, a także tłumacz literatury rosyjskiej.

Jan Brzechwa na niwie poetyckiej zadebiutował w wieku 17 lat, kiedy to opublikował swoje wiersze w piotrogrodzkim Sztandarze oraz kijowskich Kłosach Ukraińskich. Po demobilizacji w 1920 roku oraz rozpoczęciu studiów prawniczych, zaczął dorabiać jako autor tekstów satyrycznych oraz piosenek i skeczów.

Po ukończeniu studiów prawniczych, jako specjalista w dziedzinie prawa autorskiego, w latach 1924-1939 pełnił funkcję radcy prawnego ZAiKS (Związek Autorów i Kompozytorów Scenicznych).

Pierwszy tomik wierszy dla dzieci Tańcowała igła z nitką wydał w 1938 roku. Rok później ukazał się drugi tomik Kaczka dziwaczka. We wspomnianych tomikach znalazły się wiersze, do których z sentymentem wracają kolejne pokolenia czytelników. Kto z nas nie zna wierszy Tańcowała igła z nitką, Globus, Nie pieprz Pietrze, Kłótnia rzek, Żółwie i krokodyle, Pomidor, Na straganie, Rak, Jeż, Krasnoludki, Tydzień, Rzepa i miód, ZOO, Sum, Sroka, Kaczka dziwaczka, Mucha, Leń, Rozmawiała gęś z prosięciem, Żaba, Osioł i róża, Na wyspach Bergamutach.

Po drugiej wojnie światowej Brzechwa wrócił do zawodu adwokata, obejmując stanowisko radcy prawnego Spółdzielni Wydawniczej Czytelnik. Został również aktywnym działaczem PEN Clubu, międzynarodowego stowarzyszenia pisarzy założonego w Londynie, w celu promowania przyjaźni oraz intelektualnej współpracy między pisarzami z całego świata.

Na lata powojenne przypada jeden z najważniejszych okresów twórczości bajkopisarskiej Jana Brzechwy. W 1946 roku wydana została Akademia pana Kleksa, której kontynuacją były Podróże pana Kleksa z 1961 oraz Tryumf pana Kleksa z 1965 roku.

Prawie czterdzieści lat miłośnicy twórczości Jana Brzechwy czekali na filmową adaptacje książki Akademia pana Kleksa. Zrealizowany w 1983 roku, w koprodukcji polsko-radzieckiej film, jest efektem dziesięcioletniej pracy niedawno zmarłego Krzysztofa Gradowskiego, który napisał scenariusz, teksty większości piosenek oraz jest autorem części projektów plastycznych.

Film Akademia pana Kleksa (podobnie jak książka), opowiada historię dwunastoletniego Adasia Niezgódki. Adaś wraz z dwudziestoma trzema chłopcami, których imiona zaczynają się na literę A, zostaje uczniem tytułowej Akademii. Opiekę nad nimi sprawuje profesor Ambroży Kleks, a pomaga mu uczony szpak Mateusz.

Zdjęcia do filmu kręcono w pałacu w Nieborowie, przy akwedukcie we wsi Arkadia, w parku przy zamku w Gołuchowie oraz na ulicach Piotrkowa Trybunalskiego. W scenie przelotu Adasia do „Psiego raju”, wykorzystano plenery przełomu Dunajca w Pieninach.

Z realizacją Akademii pana Kleksa, związanych jest kilka anegdot i ciekawostek. Pierwszym kandydatem do roli profesora Ambrożego Kleksa był Jan Kobuszewski, jednak ze względu na problemy zdrowotne zmuszony był zrezygnować, a jego miejsce zajął Piotr Fronczewski.

Komiczna sytuacja miała miejsce przy obsadzie jednej z ról. Na castingu, który odbywał się w kawiarni przy Teatrze Żydowskim w Warszawie, pojawił się spóźnialski. W swoim roztargnieniu potrącił kelnerkę, wylał na kogoś kawę oraz zrzucił serwetki ze stolika. Tym spóźnialskim był Robert Pluciński, którego zachowanie tak zaintrygowało, a zarazem spodobało się twórcom filmu, że od razu dostał rolę Adolfa, lalki stworzonej przez Golarza Filipa.

Dodatkowym atutem filmu, jest jego warstwa muzyczna. W szczególności warto zwrócić uwagę na różnorodność gatunkową utworów; od ulubionych przez dzieci Witajcie w naszej bajce, Kaczka dziwaczka, Na wyspach Bergamutach, Leń czy Jak rozmawiać trzeba z psem, poprzez liryczne Pożegnanie z bajką w wykonaniu Zdzisławy Sośnickiej, po heavy metalowy Marsz Wilków zespołu TSA.

Akademia pana Kleksa okazała się olbrzymim sukcesem pod względem liczby widzów w polskich kinach, w okresie przed 1989 rokiem. Na film sprzedano 14 094 014 biletów.
Zdjęcia specjalne (animowane) zrealizowano w Studiu Miniatur Filmowych w Warszawie.

W ciągu 18 kolejnych lat, na ekranach kin gościły jeszcze trzy filmy z profesorem Ambrożym Kleksem w roli głównej. Oto one:

Podróże pana Kleksa

Film fabularny będący kontynuacją Akademii pana Kleksa, zrealizowany ponownie w koprodukcji z kinematografią radziecką. Podróże pana Kleksa podzielone zostały na dwie części: Wysłannicy Bajdocji oraz Wyspa Wynalazców. W filmie pojawili się bohaterowie, którzy nie występują w pierwowzorze literackim; np. postać Wielkiego Elektronika została wymyślona przez reżysera i scenarzystę Krzysztofa Gradowskiego.
Zdjęcia specjalne (animowane) zrealizowano w Studiu Miniatur Filmowych w Warszawie.

Polska-ZSRR 1986, 162 min

Scenariusz i reżyseria Krzysztof Gradowski

Pan Kleks w kosmosie

Trzeci z filmów po Akademii pana Kleksa i Podróżach pana Kleksa, opowiadający o przygodach profesora Ambrożego Kleksa i jego przyjaciół. Pan Kleks w kosmosie, w odróżnieniu od dwóch poprzednich produkcji, nie bazował na pierwowzorze literackim Jana Brzechwy. Krzysztof Gradowski zdecydował się umieścić głównego bohatera w swym autorskim scenariuszu i pokierował jego losami wedle własnej wizji.
Zdjęcia specjalne (animowane) zrealizowano w Studiu Miniatur Filmowych w Warszawie.

Polska-ZSRR-Czechosłowacja 1988, 148 min

Scenariusz i reżyseria Krzysztof Gradowski

Tryumf pana Kleksa

Czwarta i zarazem ostatnia część, opowiadająca o przygodach ekscentrycznego pana Kleksa. Tryumf pana Kleksa zrealizowany został jako połączenie filmu aktorskiego i animowanego. W przeciwieństwie do trzech poprzednich filmów, Piotr Fronczewski jako profesor Ambroży Kleks zagrał tylko głosowo, ponieważ jego postać występuje wyłącznie w animowanej części filmu.

Polska-Szwecja-Irlandia 2001, 72 min

Scenariusz i reżyseria Krzysztof Gradowski

Opracowano na podstawie źródeł:

1. Jan Brzechwa. bn.org.pl, 1 lipca 2016

2. Filmowy Serwis Prasowy 1984 r., nr 01-02, s. 2-7

3. Filmowy Serwis Prasowy 1986 r., nr 02, s.4-8

4. Materiały prasowe dystrybutora.

1. Marysia Klasa 8